Εξάλλου όπως αναφέρει το Scent Marketing Institute(ναι, κι όμως υπάρχει) “η όσφρηση είναι η ισχυρότερη και πιο αρχέγονη από όλες τις αισθήσεις μας”. Πλήθος παραδειγμάτων επιβεβαιώνουν πως εταιρείες και βιομηχανίες ολόκληρες θέλουν να εισάγουν και την όσφρηση στο “παιχνίδι” της επιλογής του εκάστοτε προϊόντος. Έτσι, για παράδειγμα υπάρχει σε σπρέι το τεχνητό άρωμα που προσομοιάζει την οσμή ενός καινούργιου αυτοκινήτου ή το άρωμα με το οποίο αρωματίζονται καταστήματα ολόκληρα, ώστε οι νευρώνες του εγκεφάλου να ταυτίζουν μια συγκεκριμένη εταιρεία με μια συγκεκριμένη οσμή και έτσι να την αναγνωρίζουν προτού προλάβουν να δουν κατάστημά της με τα μάτια τους. Κάπως έτσι σκέφτηκε και η Pepsi και κατέθεσε αίτηση για Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας με τον τίτλο “Απελευθέρωση έγκλειστων αρωμάτων”.

Μέσα στο 2013 (συγκεκριμένα, 7 Μαρτίου 2013) δημοσιεύθηκε το παγκόσμιο Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας της PepsiCo, Inc.για ένα σύστημα με το οποίο κάψουλες ζελατίνης μπορεί να σπάνε κατά τη στιγμή που ανοίγεται ένα μπουκάλι, “απελευθερώνοντας έτσι μια αρωματική χημική ένωση και προκαλώντας μια ευχάριστη οσμή στον καταναλωτή”. Σύμφωνα μάλιστα με το Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας οι κάψουλες μπορεί να διαθέτουν μια δευτερεύουσα, προστατευτική επίστρωση από κερί ή βιοπολυμερές υλικό, ώστε να μην αλλοιώνονται κατά τις διαδικασίες συσκευασίας και μεταφοράς.

Ο κυριότερος λόγος που καθιστά πλεονεκτική αυτού του τύπου την συσκευασία, σύμφωνα με την τεχνική περιγραφή της εφεύρεσης, αφορά το γεγονός οτι τα ποτά συνήθως μυρίζουν όπως η συσκευασία τους, καθώς είναι δύσκολο να διοχετευθούν τα αρώματά τους γρήγορα μέσα από την οπή του μπουκαλιού πριν ο πελάτης έρθει σε επαφή με αυτό για να πιει το ποτό του.

Με δεδομένο οτι οι εταιρείες πολύ συχνά προστατεύουν εφευρέσεις που δεν αξιοποιούν εμπορικά, είναι δύσκολο να προβλέψουμε αν πλησιάζει ο καιρός που θα πίνουμε Pepsi “που μυρίζει μαμά”, αλλά αυτό σίγουρα δεν ικανοποιεί τους πολέμιους όλων των ζαχαρούχων αναψυκτικών, που πέρα από την γεύση τους τώρα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν και …την οσμή των μπουκαλιών τους!